permanent

permanent (język angielski)

wymowa:

IPA: [ˈpɜːmənənt]

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, trwały, stabilny

(1.2) permanentny, nieprzerwany, ciągły, wieczny, stały

rzeczownik

(2.1) mat. w teorii grafów: statecznik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

impermanent

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. permanently

rzecz. permanence, impermanence, permanency

przym. impermanent

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

permanent (język francuski)

wymowa:

​

IPA: [pɛʁ.ma.nɑ̃] m

IPA: [pɛʁ.ma.nɑ̃t] ż

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, trwały, stabilny

(1.2) permanentny, nieprzerwany, ciągły, wieczny, stały

odmiana:

(1) lp permanent m, permanente ż; lm permanents m, permanentes ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1) constant, continuel, durable, endémique, immuable, inaltérable, incessant, inébranlable, perpétuel, persistant, stable, suivi

(1.2) éternel

antonimy:

(1.1) changeant, discontinu, instable, intermittent

(1.2) éphémère, épisodique, momentané, passager, précaire, provisoire, temporaire, transitoire

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. permanence ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. permanens, permanentis

uwagi:

źródła:

permanent (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [pɛʁmaˈnɛnt] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) permanentny, stały

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der permanente ein permanenter permanenter	die permanente eine permanente permanente	das permanente ein permanentes permanentes	die permanenten permanenten permanente
Gen.	słaba mieszana mocna	des permanenten eines permanenten permanenten	der permanenten einer permanenten permanenter	des permanenten eines permanenten permanenten	der permanenten permanenten permanenter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem permanenten einem permanenten permanentem	der permanenten einer permanenten permanenter	dem permanenten einem permanenten permanentem	den permanenten permanenten permanenten
Akk.	słaba mieszana mocna	den permanenten einen permanenten permanenten	die permanente eine permanente permanente	das permanente ein permanentes permanentes	die permanenten permanenten permanente

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Permanenz ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

permanent (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) permanentny, ciągle trwający

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) trwała (fryzura)

odmiana:

(1.1) permanent, permanent, permanenta

(2.1) en permanent, permanenten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: