passa
passa (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) doglądać, pilnować, opiekować się[1]
- (1.2) pilnować czasu (np. odejścia pociągu, rozpoczęcia zebrania), zdążyć na coś[1]
czasownik nieprzechodni
czasownik przechodni lub nieprzechodni
czasownik zwrotny passa sig
- (4.1) uważać (na coś niebezpiecznego itp.), być ostrożnym[2]
- (4.2) być stosownym, wypadać, uchodzić[2]
- odmiana:
- (1-4) att passa, passar, passade, passat, passa!, pres. part. passande, perf. part. passad
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) se efter, vakta, sköta
- (2.1) lämpa sig, duga
- (4.1) se upp, akta sig
- (4.2) anstå, lämpa sig, gå an
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1-4) rzecz. passande
- (1.1) rzecz. passning
- (2.2) rzecz. pass
- (3.1) rzecz. passning, pass
- (2.1) przym. passande
- związki frazeologiczne:
- złożenie czasownikowe anpassa, avpassa, inpassa, lurpassa, tillpassa
- czasownik frazowy passa av • passa ihop • passa in • passa på • passa samman • passa till • passa upp
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
passa (język wilamowski) edytuj
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- paosa
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) być odpowiednim, być stosownym[1]
- (1.2) pasować, dobrać się[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 589.
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 300.