palarnia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[paˈlarʲɲa], AS[palarʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni… ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wydzielone pomieszczenie przeznaczone do palenia papierosów, tytoniu (obok miejsc, w których nie wolno palić)
(1.2) miejsce, w którym robi się/wytwarza coś dzięki procesowi palenia
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wydaje mi się, że nauczycielki spędzają prawie całe przerwy w palarni.
składnia:
kolokacje:
(1.2) palarnia kawy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. palacz mos, palnik mrz, palenie n
czas. palić ndk., rozpalać ndk.
przym. palny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. palić + -arnia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „palarnia” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 485.
  2. Hasło „palarnia” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 741.
  3.   Hasło „palarnia” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.