płonny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpwɔ̃nːɨ], AS[pu̯õ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bot. niedający zarodników, nasion, owoców
(1.2) przen. niedający rezultatów
(1.3) daw. nieurodzajny
(1.4) st.pol. płochy
(1.5) st.pol. lekki
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.2) Pierwsze godziny po ataku na prezydenta Gdańska dawały płonne nadzieje, że coś się zmieni.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) pęd / strzępek płonny • roślina / grzybnia / komórka płonna • jęczmień płonnypięciornik płonnystokłosa płonna
(1.3) skała płonnaPrzełęcz Płonna
synonimy:
(1.2) spełzający na niczym
(1.3) jałowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płonność ż, płonnik m, Płonno n, Płonna ż
przysł. płonnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • esperanto: (1.2) vana
źródła: