płodzić

płodzić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. spłodzić)

(1.1) powodować powstanie istoty żywej poprzez akt zapłodnienia

(1.2) przen. być twórcą czegoś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poczynać, zmajstrować, zrobić, wydawać na świat

(1.2) produkować, tworzyć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płodność ż, płodzenie n, płód mrz, ubezpłodnienie n

przym. płodowy, płodny

przysł. płodnie

czas. zapładniać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beget, conceive; (1.2) produce
• francuski: (1.2) pondre
• hiszpański: (1.1) engendrar; (1.2) concebir
• kaszubski: (1.1) młodzëc, lëgnąc
• niemiecki: (1.1) zeugen; (1.2) schaffen
• włoski: (1.1) procreare

źródła: