outsider (język polski) edytuj

wymowa:
(spolszczona) ‹ałtsajder›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. człowiek pozostający na uboczu społeczeństwa, izolujący się lub odizolowany od społeczności; zob. też outsider w Wikipedii
(1.2) sport. zawodnik lub drużyna wyraźnie słabszy od rywali
(1.3) ekon. przedsiębiorstwo, które nie przystąpiło do monopolu
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) autsajder
(1.2) autsajder
(1.3) autsajder
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autsajder m
forma żeńska outsiderka ż, autsajderka ż
przym. outsiderski, autsajderski
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. outsider[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „outsider” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

outsider (język angielski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) postronny, obcy, outsider
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przyim. outside, out
przysł. outwards, outward, outwardly, outside, out
przym. outward, outer, outside, out
rzecz. outside, out
czas. out
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

outsider (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) psych. outsider
(1.2) sport. outsider
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. outsiderka, outsiderství
przym. outsiderský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: