ostateczny

ostateczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔstaˈtɛʧ̑nɨ], AS: [ostatečny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny

(1.2) książk. o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ostateczny		ostateczna	ostateczne	ostateczni	ostateczne
dopełniacz	ostatecznego		ostatecznej	ostatecznego	ostatecznych
celownik	ostatecznemu		ostatecznej	ostatecznemu	ostatecznym
biernik	ostatecznego	ostateczny	ostateczną	ostateczne	ostatecznych	ostateczne
narzędnik	ostatecznym		ostateczną	ostatecznym	ostatecznymi
miejscownik	ostatecznym		ostatecznej	ostatecznym	ostatecznych
wołacz	ostateczny		ostateczna	ostateczne	ostateczni	ostateczne

przykłady:

(1.1) Według konstytucji orzeczenia TK są ostateczne, żaden urzędnik nie ma prawa ich odrzucać, zawieszać czy kwestionować.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzień ostateczny • Sąd Ostateczny

synonimy:

(1.1) ostatni, definitywny, nieodwołalny, nieodwracalny, peremptoryczny

(1.2) skrajny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ostatni mos, ostatek mrz, ostateczność ż

przym. ostatni, przedostatni

przysł. ostatecznie, ostatnio

związki frazeologiczne:

(1.1) sąd ostateczny • prawdy/sprawy/rzeczy ostateczne • w ostatecznym razie/wypadku • do ostatecznych granic

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conclusive, definite, definitive, eventual, final, ultimate, inflexible, peremptory, utmost; (1.2) ultimate, utmost
• arabski: (1.1) نهائي, آخر
• białoruski: (1.1) канчатковы, рашучы
• chiński standardowy: (1.1) 最后 (zuìhòu)
• duński: (1.1) endelig
• francuski: (1.1) final, ultime, inflexible, irrévocable, définitif
• hiszpański: (1.1) terminal, definitivo, último, perentorio; (1.2) último
• ido: (1.1) fina
• interlingua: (1.1) conclusive, definitive, final, peremptori, probante, terminal, ultimate; (1.2) ultimate
• łaciński: (1.1) p.łac. peremptorius, peremtorius, ultimus; (1.2) ultimus
• niemiecki: (1.1) letzte; (1.2) letzte
• rosyjski: (1.1) последний, конечный, окончательный; (1.2) последний, конечный, окончательный
• szwedzki: (1.1) avgörande, slutlig; (1.2) slutlig, ytterlig
• turecki: (1.1) kati
• ukraiński: (1.1) остато́чний, кінце́вий; (1.2) кра́йній
• włoski: (1.1) definitivo, perentorio, conclusivo; (1.2) supremo

źródła: