ostateczność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sytuacja ostateczna
(1.2) cecha tego, co ostateczne
(1.3) daw. koniec, kres
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) absolutna / zupełna ostateczność
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostatek mrz, ostatni mos
przym. ostateczny, ostatni
przysł. ostatecznie
związki frazeologiczne:
w ostateczności
etymologia:
pol. ostateczny + -ość < pol. ostatek + -ny
uwagi:
zwykle w lp
tłumaczenia:
źródła: