osobowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɔsɔˈbɔvɨ], AS[osobovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący osoby
(1.2) służący do transportu ludzi
(1.3) gram. związany z kategorią gramatyczną osoby

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) rodzaj pociągu pasażerskiego
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Na podstawie analizy i opisu stanowiska pracy buduje się profil osobowy pracownika i wymogi stawiane mu przez organizację (z Internetu)
(1.1) Stan osobowy i etatowy w naszych warsztatach pracy pozostawia wiele do życzenia.
(1.2) Na parkingu naliczyłem sto samochodów osobowych.
(2.1) Znowu spóźnisz się na osobowy!
(2.1) Lubię podróżować po Polsce osobowymi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dane osobowe • profil osobowy • kwestionariusz osobowy • transport/przewóz osobowy • ubezpieczenie osobowe • osobowy fundusz płac
(1.2) samochód/wagon osobowy • pociąg osobowywinda osobowa
(1.3) forma osobowa czasownikanazwa osobowarzeczownik osobowyzaimek osobowy
(2.1) spóźnić się na osobowy • kupić bilet na osobowy • jeździć osobowymi
synonimy:
(1.1) personalny
(1.2) pasażerski
(2.1) osobówka[1]
antonimy:
(1.2) ciężarowy
(1.3) nieosobowy, bezosobowy
(2.1) pośpieszny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osobowość ż, osobatyw mrz, osoba ż, osobistość ż
przym. osobisty
przysł. osobowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: osobisty
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „osobowy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.