osiem (język polski) edytuj

 
osiem (1.1) sów
 
osiem (1.2)
wymowa:
IPA[ˈɔɕɛ̃m], AS[ośẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) liczba 8
(1.2) cyfra 8
odmiana:
(1.1) lp osiem, ośmiu, ośmiu, osiem, ośmioma, ośmiu, osiem; blm
dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego forma mianownika przyjmuje postać dopełniacza („ośmiu”; zobacz też: przykład)
przykłady:
(1.1) W teleturnieju udział brało ośmiu panów i osiem pań.
(1.2) Osiemdziesiąt jest zapisywane jako osiem-zero.
składnia:
(1.1) osiem + D. lm nmos albo ośmiu + D. lm mos
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zapis arabski 8, zapis rzymski VIII
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ósmy mrz, ósma ż, ósemka ż, ósmak m
przym. ósmy
licz. ośmioro; daw. ośm
tem. słow. ośmio-
związki frazeologiczne:
encyklopedia w ośmiu tomach
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: jeden dwa trzy cztery pięć sześć siedem dziewięć dziesięć
Pierwotnie wyraz osiem był rzeczownikiem[1] rodzaju żeńskiego[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Miodek, Jest 500 milionów, 3 miliony korzystały, „Polski w Niemczech. Pismo Federalnego Związku Nauczycieli Języka Polskiego” nr 6/2018, s. 106.
  2. Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 7/1901, s. 102.