ordre

ordre (język francuski)

wymowa:

IPA: [ɔʁdʁ] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) porządek

(1.2) kolejność

(1.3) rel. zakon

(1.4) rel. święcenia (sakrament)

(1.5) wojsk. rozkaz

(1.6) order, odznaczenie

(1.7) hist. stan

(1.8) biol. rząd

odmiana:

(1.1-8) lp un ordre; lm ordres

przykłady:

(1.7) Les trois ordres qui composaient la société française sous l'Ancien Régime étaient le clergé, la noblesse et le tiers état. → Trzema stanami, które tworzyły francuskie społeczeństwo w ancien régimie były duchowieństwo, szlachta i trzeci stan.

składnia:

kolokacje:

(1.1) un ordre du jour

(1.7) l'ordre de la Légion d'honneur

synonimy:

antonimy:

(1.1) sécurité

(1.2) organisation, rangement, classement

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ordonner

związki frazeologiczne:

de premier ordre • entrer dans les ordres • c'est à l'ordre du jour • ordre du jour • mot d'ordre

etymologia:

łac. ordo, ordinis

uwagi:

źródła:

ordre (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [ˈordɾə]

occ. IPA: [ˈoɾðɾe]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. rozkaz

odmiana:

(1.1) lp ordre; lm ordres

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. subordre m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: