opuścić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔˈpuɕʨ̑iʨ̑], AS[opuśćić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: opuszczać
(1.2) st.pol. pustoszyć[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kilka osób w pośpiechu opuściło cukiernię (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opust m, opuszczanie n, opuszczenie n
czas. opuszczać ndk.
przym. opuszczony
związki frazeologiczne:
opuścić nos na kwintęw kogo diabeł raz wstąpi, tego nie opuści
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: opuszczać
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pustoszyć
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 135.
  2. Andrzej Szczypiorski, Początek, 1986, Narodowy Korpus Języka Polskiego.