optyka

optyka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. fiz. dział fizyki będący nauką o świetle

(1.2) sposób postrzegania czego

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: optyk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) optyka elektronowa / optyka kryształów

synonimy:

(1.2) perspektywa, punkt widzenia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krystalooptyka ż, optyk mos

przym. optyczny

przysł. optycznie

związki frazeologiczne:

na optykę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) optics
• bułgarski: (1.1) оптика ż (optika)
• chorwacki: (1.1) optika ż
• czeski: (1.1) optika ż
• duński: (1.1) optik w
• estoński: (1.1) optika
• fiński: (1.1) optiikka
• francuski: (1.1) optique ż
• hiszpański: (1.1) óptica ż
• kaszubski: (1.1) optika ż
• koreański: (1.1) 광학
• litewski: (1.1) optika ż
• łotewski: (1.1) optika ż
• niderlandzki: (1.1) optica ż
• niemiecki: (1.1) Optik ż
• norweski (bokmål): (1.1) optikk m
• norweski (nynorsk): (1.1) optikk m
• nowogrecki: (1.1) οπτική
• portugalski: (1.1) ótica ż
• rumuński: (1.1) optică ż
• słowacki: (1.1) optika ż; (1.2) optika ż
• słoweński: (1.1) optika ż
• szwedzki: (1.1) optik w
• turecki: (1.1) ışık bilimi
• ukraiński: (1.1) оптика ż (optika)
• węgierski: (1.1) optika, fénytan; (1.2) optika
• wietnamski: (1.1) quang học
• włoski: (1.1) ottica ż

źródła: