omnibus

omnibus (język polski)

omnibus (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔ̃mʲˈɲibus], AS: [õmʹńibus], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. dawny wieloosobowy pojazd; zob. też omnibus (pojazd) w Wikipedii

(1.2) daw. łazienka ogólna dla wielu osób

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) człowiek wszystkowiedzący, specjalista z każdej dziedziny wiedzy (również ironicznie)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	omnibus	omnibusy
dopełniacz	omnibusu	omnibusów
celownik	omnibusowi	omnibusom
biernik	omnibus	omnibusy
narzędnik	omnibusem	omnibusami
miejscownik	omnibusie	omnibusach
wołacz	omnibusie	omnibusy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	omnibus	omnibusy
dopełniacz	omnibusa	omnibusów
celownik	omnibusowi	omnibusom
biernik	omnibusa	omnibusów
narzędnik	omnibusem	omnibusami
miejscownik	omnibusie	omnibusach
wołacz	omnibusie	omnibusy
ndepr. M. i W. lm: (ci) omnibusowie / omnibusi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) omnibus konny

synonimy:

(2.1) chodząca encyklopedia, człowiek renesansu, encyklopedysta, erudyta, polihistor, polimat; żart. uczony w piśmie

antonimy:

(2.1) dyletant, ignorant

hiperonimy:

(2.1) człowiek, osoba

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska omnibuska ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. omnibus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) omnibus
• białoruski: (1.1) омнібус m
• duński: (1.1) omnibus w
• esperanto: (1.1) omnibuso
• francuski: (1.1) omnibus
• hiszpański: (1.1) ómnibus m; (2.1) sabelotodo m
• interlingua: (2.1) omnibus
• niemiecki: (1.1) Pferdomnibus m
• rosyjski: (1.1) о́мнибус
• ukraiński: (1.1) омнібус m

źródła:

omnibus (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈɒmniˌbʌs/

wymowa amerykańska

wymowa brytyjska wymowa australijska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przest. autobus, omnibus

(1.2) liter. dzieła zebrane

(1.3) telew. skrót ostatnich odcinków serialu

przymiotnik

(2.1) zbiorowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

omnibus (język francuski)

wymowa:

IPA: /ɔm.ni.bys/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przest. omnibus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

omnibus (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) omnibus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

omnibus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) C. lm od: omnis

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) C. lm od: omnia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: