omnia
omnia (język łaciński) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
zaimek rzeczowny nieokreślony, rodzaj nijaki, liczba mnoga
- odmiana:
- (1.1) omnia, omnium (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)
przypadek liczba mnoga mianownik omnia dopełniacz omnium celownik omnibus biernik omnia ablatyw omnibus wołacz omnia
- przykłady:
- (1.1) Vim vi repellere omnia iura permittunt. → Na odparcie siły siłą wszystkie prawa pozwalają.
- (1.1) Vanitas vanitatum et omnia vanitas. → Marność nad marnościami i wszystko marność[2].
- (1.1) Multi multa sciunt, nemo omnia. → dosł. Wielu wie dużo, nikt wszystkiego.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „omnia” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 508.
- ↑ z Księgi Koheleta