okruch (język polski) edytuj

 
okruchy (1.1)
wymowa:
IPA[ˈɔkrux], AS[okruχ] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mały, odkruszony kawałek czegoś
(1.2) przen. (o zjawiskach, stanach, uczuciach, informacji) bardzo mała ilość czegoś, pozostałość po czymś
(1.3) przen. (o utworach artystycznych) niewielka część, pozostałość czyjejś twórczości
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Zawierały w swej głębi krynicznej komary, muchy, mole, skrzydełka ważek, nogi pajączków, mrówki, maleńkie nie widziane chrząszczyki, ćmy, szczątki kory i gałązek, kwiatuszki, okruchy szyszek, igły przedziwnych sosen, jakich już nie posiada ta ziemia nigdzie na całym swoim obszarze, kępki mchu, krople wody, ziarenka piaskowe.[1]
składnia:
(1.1-3) przeważnie w lm
kolokacje:
(1.1) okruch chleba
(1.2) okruchy pamięci
synonimy:
(1.1) odłamek, kruszyna, drobina, krztyna
(1.2) odrobina
(1.3) fragment
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kruszenie n, kruszywo n
zdrobn. okruszek m
czas. kruszyć ndk., skruszyć dk.
przym. okruchowy, okruszkowy
związki frazeologiczne:
żywić się okruchami z (czyjegoś) stołuokruchy z pańskiego stołu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. S. Żeromski: Wiatr od morza