okrągły (język polski) edytuj

 
okrągłe (1.1) okno
 
okrągłe (1.1) cukinie
wymowa:
IPA[ɔˈkrɔ̃ŋɡwɨ], AS[okrõŋgu̯y], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający kształt okręgu, owalu, elipsy, kuli lub zbliżony do nich
(1.2) o ciele posiadający krągłości
(1.3) o wypowiedzi grzeczny, układny, zgrabnie sformułowany, często jednak powierzchowny
(1.4) pot. o odcinku czasu, o określonej ilości pieniędzy cały, równy, pełny[1]
odmiana:
(1.1-2)
(1.3-4)
przykłady:
(1.1) Walec ma okrągłą podstawę.
(1.2) Winnie miała jeszcze inne uroki - młodość, okrągłe kształty, świeżą cerę[2]
składnia:
kolokacje:
(1.2) okrągłe biodra / kształty
(1.3) okrągłe frazesy / słowa / zdania
(1.4) okrągły jubileusz • okrągła godzina / rocznica • okrągła suma / sumka
synonimy:
(1.1) krągły
(1.2) pulchny
(1.3) zgrabny
(1.4) cały
antonimy:
(1.1) kanciasty, podłużny
(1.2) szczupły, pociągły
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) kolisty, owalny, eliptyczny, kulisty, obły
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okrąg m, okrągłość ż, krągłość ż, okrążanie n, okrążenie n, zaokrąglanie n, zaokrąglenie n, krąg m, Okrąglak mrz, okrąglak mrz
czas. okrążać ndk., okrążyć dk., zaokrąglać ndk., zaokrąglić dk., krążyć ndk.
przym. krągły, okrągławy
zdrobn. okrąglutki, okrągluchny, okrąglusi, okrąglusieńki, okrągluteńki, okrągluśki
związki frazeologiczne:
okrągły stółrobić okrągłe oczy / zrobić okrągłe oczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „okrągły” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Joseph Conrad, Tajny agent