ojcobójca
ojcobójca (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ojcobójca ojcobójcy dopełniacz ojcobójcy ojcobójców celownik ojcobójcy ojcobójcom biernik ojcobójcę ojcobójców narzędnik ojcobójcą ojcobójcami miejscownik ojcobójcy ojcobójcach wołacz ojcobójco ojcobójcy
- przykłady:
- (1.1) Ojcobójca na ławie oskarżonych. Pobił ojca na śmierć, bo wpadł w furię[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zabójca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ojcobójstwo n
- forma żeńska ojcobójczyni ż
- przym. ojcobójczy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) patricide, parricide
- białoruski: (1.1) бацьказабойца m
- hiszpański: (1.1) parricida m
- łaciński: (1.1) patricīda ż
- nowogrecki: (1.1) πατροκτόνος m
- rosyjski: (1.1) отцеубийца m
- słowacki: (1.1) otcovrah m
- ukraiński: (1.1) батьковбивця m, батьковбивець m
- źródła:
- ↑ Hasło „ojcobójca” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ „Dziennik Łódzki” z 18.03.2015 r.