obwiniać

obwiniać (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈvʲĩɲäʨ̑], AS: [obvʹĩńäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal. ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) przypisywać, zarzucać komuś winę; oskarżać kogoś o zrobienie czegoś złego

czasownik zwrotny niedokonany obwiniać się (dk. obwinić się)

(2.1) przypisywać winę samemu sobie

(2.2) przypisywać winę sobie nawzajem

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obwiniać
czas teraźniejszy		obwiniam	obwiniasz	obwinia	obwiniamy	obwiniacie	obwiniają
czas przeszły	m	obwiniałem	obwiniałeś	obwiniał	obwinialiśmy	obwinialiście	obwiniali
	ż	obwiniałam	obwiniałaś	obwiniała	obwiniałyśmy	obwiniałyście	obwiniały
	n	obwiniałom	obwiniałoś	obwiniało
tryb rozkazujący		niech obwiniam	obwiniaj	niech obwinia	obwiniajmy	obwiniajcie	niech obwiniają
pozostałe formy czas przyszły m będę obwiniał, będę obwiniać będziesz obwiniał, będziesz obwiniać będzie obwiniał, będzie obwiniać będziemy obwiniali, będziemy obwiniać będziecie obwiniali, będziecie obwiniać będą obwiniali, będą obwiniać ż będę obwiniała, będę obwiniać będziesz obwiniała, będziesz obwiniać będzie obwiniała, będzie obwiniać będziemy obwiniały, będziemy obwiniać będziecie obwiniały, będziecie obwiniać będą obwiniały, będą obwiniać n będę obwiniało, będę obwiniać będziesz obwiniało, będziesz obwiniać będzie obwiniało, będzie obwiniać czas zaprzeszły m obwiniałem był obwiniałeś był obwiniał był obwinialiśmy byli obwinialiście byli obwiniali byli ż obwiniałam była obwiniałaś była obwiniała była obwiniałyśmy były obwiniałyście były obwiniały były n obwiniałom było obwiniałoś było obwiniało było forma bezosobowa czasu przeszłego obwiniano tryb przypuszczający m obwiniałbym, byłbym obwiniał obwiniałbyś, byłbyś obwiniał obwiniałby, byłby obwiniał obwinialibyśmy, bylibyśmy obwiniali obwinialibyście, bylibyście obwiniali obwinialiby, byliby obwiniali ż obwiniałabym, byłabym obwiniała obwiniałabyś, byłabyś obwiniała obwiniałaby, byłaby obwiniała obwiniałybyśmy, byłybyśmy obwiniały obwiniałybyście, byłybyście obwiniały obwiniałyby, byłyby obwiniały n obwiniałobym, byłobym obwiniało obwiniałobyś, byłobyś obwiniało obwiniałoby, byłoby obwiniało imiesłów przymiotnikowy czynny m obwiniający, nieobwiniający ż obwiniająca, nieobwiniająca obwiniające, nieobwiniające n obwiniające, nieobwiniające imiesłów przymiotnikowy bierny m obwiniany, nieobwiniany obwiniani, nieobwiniani ż obwiniana, nieobwiniana obwiniane, nieobwiniane n obwiniane, nieobwiniane imiesłów przysłówkowy współczesny obwiniając, nie obwiniając rzeczownik odczasownikowy obwinianie, nieobwinianie

(2.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obwiniać się
czas teraźniejszy		obwiniam się	obwiniasz się	obwinia się	obwiniamy się	obwiniacie się	obwiniają się
czas przeszły	m	obwiniałem się	obwiniałeś się	obwiniał się	obwinialiśmy się	obwinialiście się	obwiniali się
	ż	obwiniałam się	obwiniałaś się	obwiniała się	obwiniałyśmy się	obwiniałyście się	obwiniały się
	n	obwiniałom się	obwiniałoś się	obwiniało się
tryb rozkazujący		niech się obwiniam	obwiniaj się	niech się obwinia	obwiniajmy się	obwiniajcie się	niech się obwiniają
pozostałe formy czas przyszły m będę się obwiniał, będę się obwiniać będziesz się obwiniał, będziesz się obwiniać będzie się obwiniał, będzie się obwiniać będziemy się obwiniali, będziemy się obwiniać będziecie się obwiniali, będziecie się obwiniać będą się obwiniali, będą się obwiniać ż będę się obwiniała, będę się obwiniać będziesz się obwiniała, będziesz się obwiniać będzie się obwiniała, będzie się obwiniać będziemy się obwiniały, będziemy się obwiniać będziecie się obwiniały, będziecie się obwiniać będą się obwiniały, będą się obwiniać n będę się obwiniało, będę się obwiniać będziesz się obwiniało, będziesz się obwiniać będzie się obwiniało, będzie się obwiniać czas zaprzeszły m obwiniałem się był obwiniałeś się był obwiniał się był obwinialiśmy się byli obwinialiście się byli obwiniali się byli ż obwiniałam się była obwiniałaś się była obwiniała się była obwiniałyśmy się były obwiniałyście się były obwiniały się były n obwiniałom się było obwiniałoś się było obwiniało się było forma bezosobowa czasu przeszłego obwiniano się tryb przypuszczający m obwiniałbym się, byłbym się obwiniał obwiniałbyś się, byłbyś się obwiniał obwiniałby się, byłby się obwiniał obwinialibyśmy się, bylibyśmy się obwiniali obwinialibyście się, bylibyście się obwiniali obwinialiby się, byliby się obwiniali ż obwiniałabym się, byłabym się obwiniała obwiniałabyś się, byłabyś się obwiniała obwiniałaby się, byłaby się obwiniała obwiniałybyśmy się, byłybyśmy się obwiniały obwiniałybyście się, byłybyście się obwiniały obwiniałyby się, byłyby się obwiniały n obwiniałobym się, byłobym się obwiniało obwiniałobyś się, byłobyś się obwiniało obwiniałoby się, byłoby się obwiniało imiesłów przymiotnikowy czynny m obwiniający się, nieobwiniający się ż obwiniająca się, nieobwiniająca się obwiniające się, nieobwiniające się n obwiniające się, nieobwiniające się imiesłów przysłówkowy współczesny obwiniając się, nie obwiniając się rzeczownik odczasownikowy obwinianie się, nieobwinianie się

przykłady:

(1.1) Oczywiście, wszyscy zgodnie za swe niepowodzenia obwiniali Gorana, lidera i autora tekstów.

(2.2) Po kilku miesiącach aresztu panowie zaczęli się wzajemnie obwiniać i odsuwać od siebie odpowiedzialność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) inkryminować, oskarżać, winić, podejrzewać, imputować, obciążać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obwinianie n, obwinienie n, przewinienie n, winowajca mos

czas. winić, obwinić dk.

przym. winny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blame
• białoruski: (1.1) абвінавачваць
• brithenig: (1.1) blasffuifar
• duński: (1.1) beskylde
• esperanto: (1.1) akuzi, kulpigi
• francuski: (1.1) accuser, inculper
• hiszpański: (1.1) culpar
• interlingua: (1.1) culpar, accusar, criminar, inculpar
• islandzki: (1.1) kenna
• jidysz: (1.1) באַשולדיקן (baszuldikn)
• kataloński: (1.1) culpar
• łaciński: (1.1) condemno, damno
• rosyjski: (1.1) обвиня́ть; (2.1) вин`ить себя; (2.2) вин`ить друг друга
• szwedzki: (1.1) skylla, beskylla
• włoski: (1.1) accusare

źródła: