obsypać (język polski) edytuj

 
liście obsypały (1.2) drogę
wymowa:
IPA[ɔpˈsɨpaʨ̑], AS[opsypać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. obsypywać)

(1.1) pokryć coś czymś sypkim, sypiąc[1]
(1.2) występując w dużej liczbie, pokryć coś[1]
(1.3) obdarzyć czymś hojnie[2]
(1.4) powiedzieć komuś bardzo wiele czegoś[1]
(1.5) pokryć coś

czasownik zwrotny dokonany obsypać się (ndk. obsypywać się)

(2.1) obsypać (1.1-4) samego siebie
(2.2) obsypać (1.1-4) siebie wzajemnie
(2.3) zostać obsypanym (1.1)[1]
(2.4) sypiąc (1.1) się, odpaść od czegoś[1]
(2.5) o pszczołach: wymrzeć i opaść na dno ula[1]
(2.6) pokryć sie czymś
odmiana:
przykłady:
(1.3) Antek obsypał mnie prezentami.
(1.5) Dla zabezpieczenia go u podstawy od wszelkiego uszkadzania, obsypać go kamieniem[...].[3]
(2.6) Drzewo obsypało się owocami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zasypywać
rzecz. obsypanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5   Hasło „obsypać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Popularny słownik języka polskiego PWN 2001
  3. Pamiętnik budowy pomnika Tadeusza Kościuszki 1826