obrys

obrys (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔbrɨs], AS: [obrys]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zarys, kontury czegoś

(1.2) linia obwodząca dany przedmiot w określonej płaszczyźnie przekroju

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrys	obrysy
dopełniacz	obrysu	obrysów
celownik	obrysowi	obrysom
biernik	obrys	obrysy
narzędnik	obrysem	obrysami
miejscownik	obrysie	obrysach
wołacz	obrysie	obrysy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) obrys tekstu / obrazka

(1.2) obrys budynku / działki / samochodu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) linia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obrysowanie n, obrysowywanie n

czas. rysować, obrysować dk., obrysowywać ndk.

przym. obrysowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) obrys m
• duński: (1.1) omrids n; (1.2) omrids n
• norweski (bokmål): (1.1) omriss n; (1.2) omriss n
• norweski (nynorsk): (1.1) omriss n; (1.2) omriss n
• słowacki: (1.1) obrys m

źródła:

obrys (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kontur, obrys

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrys	obrysy
dopełniacz	obrysu	obrysů
celownik	obrysu	obrysům
biernik	obrys	obrysy
wołacz	obryse	obrysy
miejscownik	obryse / obrysu	obrysech
narzędnik	obrysem	obrysy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kontura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

obrys (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kontur, obrys

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) črta, kontúra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: