oblatus

oblatus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przynoszenie, ofiarowywanie

przymiotnik

(2.1) przyniesiony w ofierze, ofiarowany

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów czasu przeszłego dokonanego, rodzaju męskiego od czasownika offero

odmiana:

(1.1) oblatus, ~us

(2.1) oblat|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	oblatus	oblata	oblatum	oblatī	oblatae	oblata
dopełniacz	oblatī	oblatae	oblatī	oblatōrum	oblatārum	oblatōrum
celownik	oblatō	oblatae	oblatō	oblatīs
biernik	oblatum	oblatam	oblatum	oblatōs	oblatās	oblata
ablatyw	oblatō	oblatā	oblatō	oblatīs
wołacz	oblate	oblata	oblatum	oblatī	oblatae	oblata

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oblatio ż, oblationarius m, oblatiuncula ż, oblator m, oblatum n

czas. offero

przym. oblaticius, oblativus

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. offero; źródłosłów dla alb. blatë, ang. oblate, czes. oplatka, dalmatyński bluta, fiń. öylätti, franc. oublie, franc. oblat, hiszp. oblada, hiszp. oblato, hiszp. oblea, niderl. ouwel, niem. Oblate, niem. Oblate, pol. opłatek, port. oblata, port. oblato, port. obrada, port. obreia, ros. облатка, słc. oblátka, st.franc. oblée, szw. oblat, ukr. оплаток, wł. oblata, wł. oblato

uwagi:

źródła: