Wikisłownik

obiektyw

obiektyw (język polski) edytuj

 
obiektywy (1.1) fotograficzne
 
obiektyw (1.1) mikroskopu
wymowa:
IPA: [ɔˈbʲjɛktɨf], AS: [obʹi ̯ektyf], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. fot. soczewka, układ optyczny lub magnetyczny, przenoszący obraz przedmiotu do dalszej części urządzenia
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikobiektywobiektywy
dopełniaczobiektywuobiektywów
celownikobiektywowiobiektywom
biernikobiektywobiektywy
narzędnikobiektywemobiektywami
miejscownikobiektywieobiektywach
wołaczobiektywieobiektywy
przykłady:
(1.1) Obiektyw jest ważną częścią aparatu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obiektyw fotograficzny / mikroskopu • obiektyw lustrzany • obiektyw stałoogniskowy / zmiennoogniskowy • obiektyw szerokokątny / standardowy / wąskokątny • teleobiektyw
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. obiektywowy, obiektywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. objectif, niem. Objektiv[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=obiektyw&oldid=7498081”