obdarzyć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔbˈdaʒɨʨ̑], AS[obdažyć]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obdarzać)

(1.1) dać komuś coś cennego
(1.2) poczuć coś do kogoś (np. szacunek, miłość)
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Kolega obdarzył mnie hojnie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obdarzenie n, obdarzanie
czas. obdarzać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obdarzać
źródła: