Podobna pisownia Podobna pisownia: oblok

obłok (język polski) edytuj

 
obłok (1.1)
wymowa:
IPA[ˈɔbwɔk], AS[obu̯ok] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) meteorol. chmura niewielkich rozmiarów
(1.2) zagęszczenie czegoś lotnego w powietrzu
(1.3) astr. skupisko ciał niebieskich, materii lub gazów, widziane z Ziemi w postaci jasnej plamy[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Za jednym obłokiem sunął śmiało kolejny.
(1.2) pociągnął z fajki raz i drugi. Nowy obłok dymu, energiczniejszy[2].
(1.3) Być może jakiś czas temu niewielki, choć gęsty obłok materii międzygwiazdowej przesunął się akurat między Psią Gwiazdą a Ziemią, powodując poczerwienienie światła gwiazdy[3].
składnia:
kolokacje:
(1.2) obłok pyłu / kurzu / gazu / dymu
(1.3) Mały Obłok MagellanaWielki Obłok MagellanaObłok Oorta
synonimy:
(1.1) chmurka
(1.2) kłąb, tuman, chmura
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) chmura
hiponimy:
(1.1) baranek
holonimy:
meronimy:
(1.2) pył, kurz, gaz, dym
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. obłoczek m
przym. obłoczny, obłokowy, obłoczkowaty
związki frazeologiczne:
bujać w obłokachczarny obłokstrącić z obłoków na ziemię / strącić z obłokówzejść z obłoków na ziemię / zejść z obłoków
etymologia:
prasł. *obolkъ < prasł. *obvolkъ → 'to, co powleka, pokrywa (niebo); chmura, obłok'. Forma prasłowiańska jest jest rzeczownikiem odczasownikowym od prasłowiańskiego przedrostkowego *obvelkti 'oblec' z właściwą starszym rzeczownikom wymianą samogłoski rdzennej *e > *o[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „obłok” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Fara na Pomorzu, Marian Pankowski, 1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Wędrówki niebieskie 2, Jarosław Włodarczyk, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.