notariusz
notariusz (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. urzędnik sporządzający akty prawne na żądanie stron
- (1.2) hist. urzędnik w dawnej Polsce kierujący kancelarią królewską i archiwum
- (1.3) hist. urzędnik kancelarii miejskiej w dawnej Polsce
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik notariusz notariusze / notariuszowie dopełniacz notariusza notariuszy / notariuszów celownik notariuszowi notariuszom biernik notariusza notariuszy / notariuszów narzędnik notariuszem notariuszami miejscownik notariuszu notariuszach wołacz notariuszu notariusze / notariuszowie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rejent; gw. (Górny Śląsk) notar
- (1.2) regent
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) prawnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. notariat mrz
- forma żeńska notariuszka ż
- przym. notarialny, notariuszowski
- przysł. notarialnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) notary, notary public, NP, N.P., n.p., scrivener
- bengalski: (1.1) নোটারি
- białoruski: (1.1) натарыус m
- bułgarski: (1.1) нотариус m
- hiszpański: (1.1) notario m
- islandzki: (1.1) lögbókandi m
- niemiecki: (1.1) Notar m
- nowogrecki: (1.1) συμβολαιογράφος m/ż
- rosyjski: (1.1) нотариус m
- ukraiński: (1.1) нотаріус m, нотар m
- wilamowski: (1.1) nötar m
- źródła: