norður

norður (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) północ (kierunek świata)

odmiana:

(1.1) lp norð|ur, ~ur, ~ri, ~urs (~rið, ~rið, ~rinu, ~ursins)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) í norð → na północ; Norður-Evrópa, Norður-Amerika, Norður-Afrika, Norður-Asía, norðurheimskaut, norðurlandamál, norðurpóll, Norðursjór

synonimy:

antonimy:

(1.1) suður

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. norðlægur

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) fara norður og niður!

uwagi:

źródła: