niewypał (język polski) edytuj

 
niewypały (1.1)
wymowa:
IPA[ɲɛˈvɨpaw], AS[ńevypau̯], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stara amunicja lub miny, które nie wybuchły
(1.2) przen. coś, co się komuś nie udało, choć dobrze się zapowiadało
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na starym poligonie można znaleźć jeszcze sporo niewypałów po Rosjanach.
(1.2) Moja ostatnia randka z Jolką to był straszny niewypał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niewybuch
(1.2) klapa, blamaż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wypał m
czas. wypalić dk., wypalać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: