niewdzięcznik

niewdzięcznik (język polski)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈvʲʥ̑ɛ̃n͇ʧ̑ʲɲik], AS: [ńevʹʒ́ẽṇčʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba niewdzięczna, niepoczuwająca się do wdzięczności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niewdzięcznik	niewdzięcznicy
dopełniacz	niewdzięcznika	niewdzięczników
celownik	niewdzięcznikowi	niewdzięcznikom
biernik	niewdzięcznika	niewdzięczników
narzędnik	niewdzięcznikiem	niewdzięcznikami
miejscownik	niewdzięczniku	niewdzięcznikach
wołacz	niewdzięczniku	niewdzięcznicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niewdzięczność ż

forma żeńska niewdzięcznica ż

przym. niewdzięczny

przysł. niewdzięcznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ingrate
• bułgarski: (1.1) неблагодарник m
• czeski: (1.1) nevděčník m
• francuski: (1.1) ingrat
• hiszpański: (1.1) desagradecido
• perski: (1.1) کافر
• słowacki: (1.1) nevďačník m

źródła: