niedostatek (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɲɛdɔˈstatɛk], ASedostatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbyt mała ilość
(1.2) brak środków do życia
odmiana:
(1.1-2) w znaczeniu (1.2) blm[1];
przykłady:
(1.1) Czy ty nie widzisz, jak umieram z niedostatku twojej miłości?
(1.1) Stara Bergerowa nauczyła się dawać sobie radę po wojnie mimo niedostatku i licznych niepowodzeń.
składnia:
kolokacje:
(1.2) żyć w niedostatku
synonimy:
(1.1) deficyt, niedobór, niedomiar
(1.2) bieda, niezamożność, ubóstwo; pot. bryndza, mizeria; przest. chudoba, pauperyzm
antonimy:
(1.1) dostatek, obfitość, urodzaj
(1.2) dostatek, bogactwo, zamożność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niedostateczny m, niedostateczność ż
przym. niedostateczny
przysł. niedostatecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + dostatek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.