nieślubny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który nie jest usankcjonowany ślubem
(1.2) taki, który nie pochodzi ze związku małżeńskiego

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. mężczyzna, z którym pozostaje się w nieformalnym związku
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Ponadto stała para ślubna czy nieślubna zwykle ma konkretne plany, dotyczące przyszłości i stabilizacji życia we dwoje, w związku z czym zależy im na możliwie jak najszybszym ukończeniu studiów i stworzeniu sobie własnego domu[1].
(1.2) Odpowiadając na postulaty szkoły prawa natury, Józef II wprowadził rozróżnienie na dzieci ślubne i nieślubne (…)[2].
(2.1) Nagle, gdy już zaczynam się cieszyć, że niedługo wstanę z łóżka, mój nieślubny zaczyna z entuzjazmem stukać w klawiaturę komputera[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pozamałżeński
(1.2) pozamałżeński, nieprawy, z nieprawego łoża
(2.1) konkubent, konkubin
antonimy:
(1.1) ślubny
(1.2) małżeński, ślubny
(2.1) ślubny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieślubność ż
forma żeńska nieślubna ż
przysł. nieślubnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie + ślubny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Michalina Wisłocka, Sztuka kochania, s. 24.
  2. Jerzy Malec, Studia z dziejów Państwa i Prawa Polskiego.
  3. za-co-on-sie-obrazil.blog.pl