nerwica
nerwica (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) psych. med. zaburzenie czynności ośrodkowego układu nerwowego charakteryzujące się nadmierną jego pobudliwością i wzmożonymi reakcjami na negatywne bodźce zewnętrzne[1]; zob. też zaburzenia nerwicowe w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nerwica nerwice dopełniacz nerwicy nerwic celownik nerwicy nerwicom biernik nerwicę nerwice narzędnik nerwicą nerwicami miejscownik nerwicy nerwicach wołacz nerwico nerwice
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) neuroza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nerw mrz, nerwy nmos, nerwus mos, denerwowanie n, nadenerwowanie n, poddenerwowanie n, podenerwowanie n, wydenerwowanie n, zdenerwowanie n, neurotycyzm mrz, neurotyczność ż
- czas. denerwować ndk., nadenerwować dk., poddenerwować dk., podenerwować dk., wydenerwować dk., zdenerwować dk.
- przym. nerwicowy, nerwowy, podenerwowany, zdenerwowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) neurosis
- bułgarski: (1.1) невроза ż
- duński: (1.1) neurose w
- hiszpański: (1.1) neurosis ż
- nowogrecki: (1.1) νεύρωση ż
- rosyjski: (1.1) невроз m
- źródła:
