natugle

natugle (język duński)

tre unge natugler (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ornit. puszczyk

odmiana:

(1.1) en natugle, natuglen, natugler, natuglerne

przykłady:

(1.1) Natugler lever i skove og parker. → Puszczyki żyją w lasach i parkach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ørkennatugle → puszczyk arabski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: ptaki w jęz. duńskim

źródła: