native speaker (język polski) edytuj

wymowa:
(spolszczona) ‹nejtiw spiker›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba posługująca się danym językiem jako językiem ojczystym[1]
odmiana:
(1.1) [2][3]
przykłady:
(1.1) Nasza szkoła językowa oferuje kursy języka angielskiego z konwersacjami z udziałem native speakerów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rodzimy użytkownik języka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. native speakerka
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. native speaker
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „native speaker” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Porada „native speaker i Muttersprachler” w: Poradnia językowa PWN.
  3.   Hasło „native speaker” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.

native speaker (język angielski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa policzalna

(1.1) rodzimy / rodowity użytkownik języka, native speaker
odmiana:
(1.1) lp native speaker; lm native speakers
przykłady:
składnia:
(1.1) native speaker of
kolokacje:
(1.1) nearly native-speaker level
synonimy:
(1.1) mother language speaker, mother tongue speaker
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: