nastroić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[naˈstrɔjiʨ̑], AS[nastroi ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nastrajać)

(1.1) aspekt dokonany od: nastrajać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Trzeba nastroić instrumenty przed koncertem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nastrój mrz, nastrojenie n, nastrajanie n, strój mrz
czas. nastrajać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nastrajać
źródła: