nastawnik
nastawnik (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) elektr. techn. przyrząd sterowniczy, używany w tramwajach, lokomotywach, dźwigach elektrycznych itp.[1], służący do przełączania w określonej kolejności obrotów zasilania maszyn i urządzeń elektrycznych przy sterowaniu ich pracą[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nastawnik nastawniki dopełniacz nastawnika nastawników celownik nastawnikowi nastawnikom biernik nastawnik nastawniki narzędnik nastawnikiem nastawnikami miejscownik nastawniku nastawnikach wołacz nastawniku nastawniki
- przykłady:
- (1.1) Maszynista przez ruch korbki nastawnika uruchamia lokomotywę, przyspiesza szybkość jazdy, hamuje elektrycznie oraz zmienia kierunek jazdy.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kolej. nastawnik kierunkowy / jazdy / bocznikowania / hamulcowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przyrząd
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nastawnia ż, nastawiacz m, nastawniczy m, nastawnica ż, nastawność ż, nastawianie n, nastawienie n
- czas. nastawiać ndk., nastawić dk., ponastawiać dk.
- przym. nastawniczy, nastawny
- związki frazeologiczne:
- za nastawnikiem
- etymologia:
- uwagi:
- por. przepustnica
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) controller, adjuster
- źródła:
