narzuta

narzuta (język polski)

narzuta (1.1)

łóżka przykryte narzutami (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nakrycie na łóżko, tapczan, kanapę, często ozdobne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	narzuta	narzuty
dopełniacz	narzuty	narzut
celownik	narzucie	narzutom
biernik	narzutę	narzuty
narzędnik	narzutą	narzutami
miejscownik	narzucie	narzutach
wołacz	narzuto	narzuty

przykłady:

(1.1) Kupiłam wczoraj beżową, dwustronną narzutę na tapczan.

składnia:

kolokacje:

(1.1) beżowa itd./kolorowa/wzorzysta narzuta • patchworkowa narzuta

synonimy:

(1.1) kapa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzut mrz, narzucanie n, narzucenie n, narzut m zdrobn. narzutka ż

czas. narzucać ndk., narzucić dk.

przym. narzutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bedcover, bedspread, coverlet
• francuski: (1.1) couvre-lit m
• hiszpański: (1.1) cubrecama m, cubrecamas m
• niemiecki: (1.1) Tagesdecke ż
• rosyjski: (1.1) покрывало n
• włoski: (1.1) copriletto m, sopraccoperta ż

źródła: