narta (język polski) edytuj

 
narty (1.1)
wymowa:
IPA[ˈnarta], AS[narta] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. długa listwa wygięta z przodu do góry, ze specjalnym wiązaniem służącym do przymocowania do buta (zwykle też specjalnego), przeznaczona do jeżdżenia po śniegu; zob. też narty w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na wyprzedaży kupiłam nowe narty i buty narciarskie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) narty biegowe / carvingowe / zjazdowenarty wodnejeździć na nartach
synonimy:
(1.1) daw. łyż[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. narciarstwo n, narty nmos, narciarz m, narciarka ż, nartnik m
przym. narciarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prawdop. ugrofiń. nort lub ugrofiń. nurdo[1]
uwagi:
por. biegówka • carving
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Mikołaj Rudnicki, Juliusz Zborowski, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów, „Język Polski” nr 7/1913, s. 215.

narta (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) narta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz łaciński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.