naiwność

naiwność (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈ^jivnɔɕʨ̑], AS: [na^i ̯ivność], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie naiwnym, nadmierna szczerość, łatwowierność

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	naiwność
dopełniacz	naiwności
celownik	naiwności
biernik	naiwność
narzędnik	naiwnością
miejscownik	naiwności
wołacz	naiwności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) naiwniactwo, łatwowierność, bezkrytycyzm, bezkrytyczność, prostoduszność

antonimy:

(1.1) sceptycyzm, krytycyzm, realizm

hiperonimy:

(1.1) ufność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. naiwniak m, naiwniaczka ż, naiwniactwo n

przym. naiwny, naiwniutki

przysł. naiwnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) naivety, naivete, simplicity, gullibility, credulity
• arabski: (1.1) سذاجة ż
• białoruski: (1.1) наіўнасць ż
• bułgarski: (1.1) наивност ż
• czeski: (1.1) naivnost ż
• esperanto: (1.1) naiveco
• francuski: (1.1) naïveté ż, simplicité ż, ingénuité ż, jobarderie ż
• górnołużycki: (1.1) naiwnosć ż
• hiszpański: (1.1) ingenuidad ż
• jidysz: (1.1) נאַיִווקייט ż (naiwkejt)
• łotewski: (1.1) naivitāte ż
• niemiecki: (1.1) Naivität ż
• rosyjski: (1.1) наивность ż
• szwedzki: (1.1) naivitet w
• ukraiński: (1.1) наївність ż
• węgierski: (1.1) naivitás
• włoski: (1.1) dabbenaggine ż, semplicità ż

źródła: