naczelnik (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba stojąca na czele instytucji lub organizacji
(1.2) hist. wojsk. osoba dowodząca walkami, powstaniem
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dyrektor, szef, zwierzchnik
(1.2) dowódca, wódz, zwierzchnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naczelna ż, naczelne nmos, naczelniczka ż, naczelnikowa ż, naczelnikostwo n, naczelny mos
czas. naczelnikować ndk.
przym. naczelnikowski, naczelny
przysł. na czele
przyim. na czele
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: