muzyk

Podobna pisownia: mużyk • mùzyk

muzyk (język polski) edytuj

muzyk (1.1.1)

muzycy (1.1.2)

muzyk (1.1.3) i uczniowie

wymowa:: IPA: [ˈmuzɨk], AS: [muzyk] ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która zajmuje się muzyką; zob. też muzyk w Wikipedii

(1.1.1) twórca muzyki

(1.1.2) wykonawca, odtwórca muzyki

(1.1.3) pot. eduk. nauczyciel muzyki

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	muzyk	muzycy
dopełniacz	muzyka	muzyków
celownik	muzykowi	muzykom
biernik	muzyka	muzyków
narzędnik	muzykiem	muzykami
miejscownik	muzyku	muzykach
wołacz	muzyku	muzycy

depr. M. i W. lm: (te) muzyki^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1.2) muzykant, grajek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. muzyka ż, muzyczka ż, muzykant m, muzykowanie n, muza ż, muzeum n, muzykalność ż; czas. muzykować ndk., umuzykalniać ndk., umuzykalnić dk.; przym. muzyczny, muzykalny; przysł. muzycznie

związki frazeologiczne:: kto chodzi po muzykach, to i po językach

etymologia:: łac. musicus

uwagi:: (1.1.1) por. kompozytor • producent muzyczny • aranżer; (1.1.2) por. instrumentalista • wokalista • dyrygent

tłumaczenia:

angielski: (1.1) musician
arabski: (1.1) موسيقار
baskijski: (1.1) musikari
białoruski: (1.1) музыкант
duński: (1.1) musiker w
esperanto: (1.1) muzikisto
fiński: (1.1) muusikko
francuski: (1.1) musicien m
grenlandzki: (1.1) nipilersortartoq
hiszpański: (1.1) músico m
japoński: (1.1) 音楽家(おんがくか)
kaszubski: (1.1) mùzyk m
kataloński: (1.1) músic m
niemiecki: (1.1) Musiker m
norweski (bokmål): (1.1) musiker m
norweski (nynorsk): (1.1) musikar m
nowogrecki: (1.1) μουσικός m
ormiański: (1.1) երաժիշտ
pali: (1.1) vādaka
rosyjski: (1.1) музыкант m
rumuński: (1.1) muzician m
sanskryt: (1.1) वादक
szwedzki: (1.1) musiker w
ukraiński: (1.1) музикант m
węgierski: (1.1) zenész
wilamowski: (1.1) müzik m
włoski: (1.1) musicista

źródła:

↑ Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.

muzyk (język fryzyjski) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muzyka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[SGJP-1] Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.

[1]