mrugać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmruɡaʨ̑], AS[mrugać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. mrugnąć)

(1.1) wykonywać szybkie ruchy powiekami
(1.2) przen. świecić nieregularnym, przerywanym światłem
(1.3) przen. pot. szybko świecić światłami samochodu
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mrugał nerwowo, bo coś mu wpadło do oka.
(1.1) We śnie nie mrugamy oczami.
(1.1) Nie umiem (…) mrugać w noc ciemną.[1]
(1.2) Była piękna noc, księżyca nie było widać, tylko gwiazdy mrugały do nas z nieba.
(1.3) Inni kierowcy nieustannie mi mrugali, więc coś musiało być nie tak z moim samochodem.
składnia:
(1.3) mrugać + C.
kolokacje:
(1.1) nerwowo / szybko mrugać • mrugać oczami
(1.2) dioda / lampa / żarówka mruga • gwiazdy mrugają
(1.3) mrugać światłami
synonimy:
(1.2) migotać, błyskać, migać
(1.3) migać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mruganka ż, mruganie n, mrugnięcie n
czas. mrugnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
spotykana też forma mrygać o pochodzeniu gwarowym
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Twardowski, Nie umiem