moralność
moralność (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zbiór zasad postępowania zgodnych z tym, co jest dobre, prawidłowe, nieszkodliwe; zob. też moralność w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik moralność moralności dopełniacz moralności moralności celownik moralności moralnościom biernik moralność moralności narzędnik moralnością moralnościami miejscownik moralności moralnościach wołacz moralności moralności
- przykłady:
- (1.1) Część komentatorów zwraca uwagę, że poczucie moralności w Chile podlega głębokim zmianom[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) purytańska moralność • upadek moralności
- synonimy:
- (1.1) etyczność
- antonimy:
- (1.1) niemoralność, nieetyczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. moralizacja ż, moralizatorka ż, moralizator mos, moralizm m, moralistyka ż, moralizatorstwo n, moralista m, moralistka ż, moralitet m, morał mrz, morale n, moralizowanie n
- czas. moralizować ndk.
- przym. moralny, moralistyczny, moralizatorski, moralnościowy
- przysł. moralnie, moralistycznie, moralizatorsko
- związki frazeologiczne:
- moralność Kalego • obraza moralności • podwójna moralność
- uwagi:
- (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3], Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) morality
- arabski: (1.1) أخلاقيات
- baskijski: (1.1) moraltasun, moralitate
- białoruski: (1.1) маральнасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) навучальнасьць ż, звычаёвасьць ż
- bułgarski: (1.1) моралност ż
- czeski: (1.1) morálnost ż
- duński: (1.1) moral w, moralitet w
- francuski: (1.1) morale ż
- hawajski: (1.1) maikaʻi
- hebrajski: (1.1) מוסר
- hiszpański: (1.1) moralidad
- interlingua: (1.1) moralitate
- japoński: (1.1) 道徳(どうとく)
- jidysz: (1.1) מאָראַל (moral)
- kataloński: (1.1) moralitat ż
- koreański: (1.1) 도덕 (道德)
- łaciński: (1.1) moralitas
- niderlandzki: (1.1) moraal
- niemiecki: (1.1) Sittlichkeit ż, Moralität ż, Moral ż
- perski: (1.1) اخلاق
- rosyjski: (1.1) моральность ż
- sanskryt: (1.1) धर्म
- slovio: (1.1) moralost (моралост)
- turecki: (1.1) ahlak
- ukraiński: (1.1) моральність ż
- wilamowski: (1.1) moralitēt, moralitet ż
- włoski: (1.1) moralità ż
- źródła:
- ↑ Daniel Passent, Choroba dyplomatyczna, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „moralność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „moralność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
