mizantrop
mizantrop (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mizantrop mizantropi dopełniacz mizantropa mizantropów celownik mizantropowi mizantropom biernik mizantropa mizantropów narzędnik mizantropem mizantropami miejscownik mizantropie mizantropach wołacz mizantropie mizantropi depr. M. i W. lm: (te) mizantropy[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zgorzkniały mizantrop
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) odludek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mizantropia ż, mizantropijność ż
- forma żeńska mizantropka ż
- przym. mizantropijny, mizantropiczny
- przysł. mizantropijnie, mizantropicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. μισάνθρωπος (misánthrōpos) → nienawidzący ludzi[2][3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) misanthropist, misanthrope
- baskijski: (1.1) misantropo
- białoruski: (1.1) чалавеканенавіснік m (čalavekanenavìsnìk), мізантроп m (mìzantrop)
- czeski: (1.1) mizantrop m
- duński: (1.1) misantrop w
- francuski: (1.1) misanthrope m
- hiszpański: (1.1) misántropo m
- irlandzki: (1.1) míchaidreamhach m
- łotewski: (1.1) mizantrops m
- niemiecki: (1.1) Misanthrop m
- nowogrecki: (1.1) μισάνθρωπος m (misánthropos)
- portugalski: (1.1) misantropo m
- rosyjski: (1.1) человеконенавистник m (čelovekonenavistnik), мизантроп m (mizantrop)
- słowacki: (1.1) mizantrop m
- słoweński: (1.1) mizantrop m
- węgierski: (1.1) emberkerülő, mizantróp
- włoski: (1.1) misantropo m
- źródła:
- ↑
Hasło „mizantrop” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „mizantrop” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „mizantrop” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
mizantrop (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) mizantrop
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mizantrop mizantropové dopełniacz mizantropa mizantropů celownik mizantropovi / mizantropu mizantropům biernik mizantropa mizantropy wołacz mizantrope mizantropové miejscownik mizantropovi / mizantropu mizantropech narzędnik mizantropem mizantropy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mizantropie ż, misantropie ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mizantrop (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mizantropia ż
- forma żeńska mizantropka ż
- przym. mizantropický
- przysł. mizantropicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „mizantrop” w: Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.
mizantrop (język słoweński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mizantropija ż
- przym. mizantropski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: