mierny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmʲjɛrnɨ], AS[mʹi ̯erny], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kiepski, marny

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) eduk. jedna z ocen szkolnych, najniższa ocena zaliczająca
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) byle jaki, taki sobie, pot. denny, kiepski, marny, nędzny, książk. podły, podrzędny, książk. pośledni, szmatławy, pot. szmirowaty, małowartościowy, przeciętny, żaden, cienki, lichy, mizerny, słaby[1]
(2.1) dopuszczający
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mierność ż, miernota ż
przym. pomierny
przysł. miernie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2.1) zobacz też: celującybardzo dobrydobrydostatecznydopuszczającyniedostateczny
tłumaczenia:
źródła: