miauczeć (język polski) edytuj

 
kot miauczy (1.1)
wymowa:
IPA[ˈmʲjawʧ̑ɛʨ̑], AS[mʹi ̯au̯čeć], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. miauknąć)

(1.1) zool. o kocie: wydawać charakterystyczny głos
(1.2) pot. wydawać dźwięk podobny do kociego miauczenia
(1.3) pot. przen. prosić się o coś
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIIb
przykłady:
(1.1) Jacku, kot siedzi pod drzwiami i miauczy; wpuść go.
(1.3) Przestań już miauczeć, obiecałem, że ci pomogę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kociak / kocica / kot / kocur miauczy • cicho / głośno / rozpaczliwie miauczeć
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) prosić
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. miauczenie n, miauknięcie n, miauk mrz, miaukot m
czas. miauknąć dk.
wykrz. miau, miauk
przym. miaukliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pochodzenie dźwiękonaśladowcze
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: