miano (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmʲjãnɔ], AS[mʹi ̯ãno], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) określenie, nazwa, tytuł
(1.2) mikrobiol. całkowita ilość cząstek (funkcjonalnych i defektywnych) na jednostkę objętości zawiesiny (np. bakterii lub bakteriofagów)
(1.3) gw. (Górny Śląsk) imię[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) daw. ims. przym. bierny od: mieć[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jeszcze filmu nie zmontowano, a już zaczęto określać go mianem kultowego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) określać mianem • zasłużyć na miano • nadać miano
(1.2) wyznaczyć miano
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imiennik mos, mianownik mrz, mianowaniec mos
czas. mianować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: imię
źródła:
  1. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 24.
  2.   Porada „Forma mian” w: Poradnia językowa PWN.