marran

marran (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. etn. żydowski konwertyta w późnośredniowiecznej i wczesnonowożytnej Hiszpanii i Portugalii; zob. też marrani w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	marran	marrani / marranowie
dopełniacz	marrana	marranów
celownik	marranowi	marranom
biernik	marrana	marranów
narzędnik	marranem	marranami
miejscownik	marranie	marranach
wołacz	marranie	marrani / marranowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) konwertyta, Żyd

hiponimy:

(1.1) Chuetas

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. marranizm m

forma żeńska marranka ż

przym. marranicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) marrano
• słowacki: (1.1) maran m

źródła: