mancus
mancus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) skaleczony
- (1.2) niepełnosprawny, niedołężny
- (1.3) niedoskonały, wadliwy
- odmiana:
- (1) manc|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *mh₂n-ko- → okaleczony w dłoń
- źródłosłów dla alb. mënk, ang. mank, franc. manchot, franc. manque, hiszp. manco, katal. manc, niem. Manko, pol. manko, port. manco, rum. mânc, wł. manca, wł. manco, wł. monco
- uwagi:
- źródła: