malkvieta

malkvieta (esperanto)

morfologia:

mal•kviet•a

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niespokojny (taki, który zakłóca spokój)

(1.2) niespokojny (taki, który świadczy o niepokoju lub nadpobudliwości)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	malkvieta	malkvietaj
akuzativo	malkvietan	malkvietajn

przykłady:

(1.1) Sed la malpiuloj estas kiel malkvieta maro, kiu ne povas trankviliĝi kaj kies akvo elĵetas ŝlimon kaj koton. → Ale bezbożnicy są jak niespokojne morze, które nie może uspokoić się i którego woda wyrzuca muł i błoto.

(1.1) Kaj mi vidis, jen malkvieta vento venis el la nordo kun granda nubo kaj flamanta fajro; brilo estis ĉirkaŭe de ĝi, kaj el interne, el la mezo de la fajro, iris tre hela lumo. → I widziałem jak oto niespokojny wiatr nadszedł z północy z wielką chmurą i płonącym ogniem; blask był dookoła niego i od wewnątrz, ze środka ognia wyszło bardzo jasne światło.

(1.2) Malkvietan sonĝon mi havis. → Miałem niespokojny głos.

(1.2) Mi dum la dormo estis malkvieta. → Podczas snu byłem niespokojny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kvieto, kvieteco, malkvieto, kvietismo, kvietigaĵo

czas. kvietigi, kvietiĝi

przym. kvieta, kvietiga

przysł. kviete, malkviete

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: